در ابنیه بتنی کانال ها و سازه های انتقال آب ، درزهایی که بین بتن ریزی های مختلف ایجاد می شود را می توان به صورت زیر تقسیم بندی نمود . این درزها ممکن است به صورت افقی یا عمودی در امتداد جریان یا عمود بر مسیر جریان باشند و واتراستاپ مناسب براساس نوع درز انتخاب می شود .

1. درزهای اجرایی ( افقی و در امتداد جریان )‌: برای این درزها واتراستاپ های تخت مناسب می باشند .
2. درزهای انقطاع ( افقی – عمودی و عمود بر امتداد جریان )‌: برای این درزها واتراستاپ های تخت مناسب می باشند .
3. درزهای انبساطی ( افقی – عمودی و عمود بر امتداد جریان ): برای این درزها واتراستاپ های حفره دار مناسب می باشند .
4.  

درزهای بتنی محل عدم پیوستگی تن می باشند . نفوذپذیری سازه در مقایسه با سایر قیمتها که دارای بتن پیوسته ای است به شدت افزایش یافته ، به همین منظور واتراستاپ همانند یک پرده آب بند جهت مسدود نمودن مسیر نشست آب و کاهش دبی نشت

(در حد صفر) مورد استفاده قرار میگیرد .

هر چند واتراستاپ جهت کنترل دبی نشت در محل درز مورد استفاده قرار می گیرد ، لیکن چنانچه رفتار خاصی برای درز پیش بینی شده باشد می باید تطلبق رفتار مورد نظر بین واتراستاپ و درز موجود باشد . مهمترین شاخصه رفتاری ، مربوط به درزهای انبساط است که می باید امکان جابجایی افقی بین دو قطعه فراهم گردد . که برای این درزها نوع واتراستاپ حفره دار مناسب می باشد . از این نظر نوع مصالح ( جنس ) و شکل واتراستاپ نیز حائز اهمیت است . جهت امکان شکل پذیری و اتصال مناسب قطعات و سایر ملاحظات اجرایی ، عمدتا واتراستاپ های PVC می باشند . از جنبه شکل پذیری علاوه بر فرو رفتگی و بر آمدگیهایی در سطح واتراستاپ جهت ایجاد زبری و اتصال با بتن ، حفره ای در قسمت میانی آن پیش بینی می شود که امکان انقباض و انبساط درز و واتراستاپ تامین می شود . که عدم وجود این حفره در درزهای اجرایی ( بدون انبساط ) لزومی ندارد .

مقاومت مصالح واتراستاپ می باید به گونه ای باشد که کرنش ها و تنش های کششی در شرایط انبساط را با ضریب اطمینان مناسبی تحمل نماید .

شرایط درزهای انبساط بین دو قطعه را از دو جنبه می توان مورد توجه قرار داد :

1. فشار جریان
2. شرایط تکیه گاهی

الف : فشار جریان : در سازه هایی که جریان آب تحت فشار نمی باشد ، فشار جریان برابر فشار هیدرواستاتیکی بوده که غالبا در کانال های انتقال آب چندان قابل توجه نیست . لیکن در جریان تحت فشار میزان تغییر شکل و کرنش های تحمیل شده به واتراستاپ افزایش می یابد .

ب – شرایط تکیه گاهی : از جنبه اختلاف نشست بین دو قطعه و دوران آنها نسبت به یکدیگر شرایط تکیه گاهی مهم بوده و با افزایش جابجائی ها یا دوران ، تنش های کششی و کرنش ها افزایش می یابد . هنگامیکه قطعات سازه بر روی بستر خاکی قرار گرفته و در واقع تکیه گاه پیوسته وجود دارد با توجه به یکسان بودن فشار وارده از طرف دو قطعه ، اختلاف نشست تابع تغییر مشخصات خاک زیر قطعات در طول دو قطعه می باشد . معمولا در طول های محدود تغییر مشخصات ناگهانی اتفاق نمی افتد . لیکن در شرایط خاص ژئوتکنیکی یا توپوگرافی ممکن است که مشخصات موثر بر نشست ها در زیر دو قطعه اختلاف فاحش داشته باشند .

براساس هد و فشار جریان ، شرایط تکیه گاهی و نشست نسبی اختلاف دما در فصول مختلف (یا شب و روز) ، زمان اجرای واتراستاپ و ضریب نفوذپذیری درز می توان عرض و نوع واتراستاپ را برای درزهای انبساط تعیین نمود .

هر چه مدول ارتجاعی واتراستاپ و مقاومت کشش آن بیشتر باشد از جنبه تحمل تغییر شکل های کششی مناسب تر است . در هر حال می بایست کرنش متحمل ایجاد شونده در واتراستاپ در زمان بهره برداری ، با ضریب اطمینان مناسبی کمتراز کرنش گسیختگی واتراستاپ باشد .

چنانچه کرنش های محتمل ایجاد شونده به کرنش گسیختگی واتراستاپ نزدیک تر باشد باید موادی دیگر غیر از لاستیک را بعنوان واتراستاپ در نظر گرفت از این جمله می توان به واتراستاپ های مسی اشاره کرد .

طبق استاندارد ASTM در مورد واتراستاپ ، عرض واتراستاپ انتخابی می بایست حدودا برابر ضخامت قطعه بتنی که واتراستاپ در آن قرار می گیرد باشد و برای حصول نتایج مطلوب تر واتراستاپ ، زمان نصب می بایست در وسط قطعه بتنی توسط گیره مخصوص واتراستاپ قرار داده شود .

برای درزهای انقطاع داخلی در سازه های بتنی مثل کف ها و اتصالات دیوار واتراستاپ های تخت مناسب می باشد .

برای آب بندی درزهای انبساطی در سازه های آبی واتراستاپ حفره دار مناسب می باشند . واتراستاپ های حفره دار قابلیت جذب تکان ها حرکت ها ( تخلیه انرژی ) به وسیله حفره مرکزی را دارا می باشند .

برای آب بندی درزهای انقطاع در کف سازه های آبی با برنامه ریزی قطع بتن و یا به صورت فورس ماژور برای قطع بتن کف واتراستاپ تخت کفی مناسب می باسد که به راحتی بر روی بتن مگر بدون نیاز به مهارت خاصی نصب می شود .

برای آب بندی درزهای انبساط در کف سازه های آبی واتراستاپ کفی حفره دار مناسب می باشد . که به راحتی روی بتن مگر قابل نصب می باشد .

چنانچه هنگام بتن ریزی محل هایی مانند دیوار مخازن به دلایلی همچون خرابی پمپ بتن عملیات بتن ریزی در محل مناسب قطع نگردد موجب بروز مشکلاتی جهت آب بندی خواهد شد و یا حتی گاهی اوقات جهت رفع مشکل دستور نصب واتراستاپ – عملی غیر ممکن – یا دستور تخریب بتن نیمه ریخته شده داده می شود که شاید در ظاهر راه حلی جز تخریب وجود نداشته باشد . امروزه با پیشرفت صنعت افزودنی بتن می توان به رفع این چالش اجرائی پرداخت و از انواع چسب ها و مواد آب بندی برای آب بندی و مقاوم سازی درز به وجود آمده استفاده نمود .

واتراستاپ مسیر نفوذ آب را طولانی می کند تا از نشت آب جلوگیری شود . آج در واتراستاپ باعث چسبندگی و افزایش طول مسیر آب می گردد . دو گوه انتهای نقش کلیدی در جلوگیری از نشت دارند ، چرا که گوه های میانی تحت نیروی کششی تخت شده ولی دو گوه انتهایی هیچ تغییری نمی کنند .

میزان استاندارد مصرف گیره واتراستاپ در هر متر مربع 4 عدد می باشد . یعنی در هر 25 سانتی متر از طول باید یک عدد گیره واتراستاپ نصب شود

اتصال دو سر واتراستاپ ها به دو روش سرد و گرم صورت می گیرد . در روش اتصال گرم دو سر واتراستاپ را می توان بوسیله المنت شمشیری یا هویه برقی بصورت لب به لب ، دو لبه را ذوب ( نه سوزاندن ) کرد و اتصال را برقرار نمود و یا با استفاده ار المنت تبری می توان آنها را اورلب نمود . در روش جوش سرد احتیاج به چسب پی یو و وزنه ای بسیار سنگین داریم که به مدت کافی ( نصف روز ) روی محل اتصال قرار گیرد . البته در این روش باید عاج های دو طرف لبه نوار بریده شوند . بعد از اطمینان از اتصال می توان نوار را در محل مورد نظر نصب نمود . هنگام کار باهویه و ذوب نوار ، به خاطر سمی بودن بخارات از ماسک استفاده شود .

امروزه تمامی کشورهای توسعه یافته از واتراستاپ های هیدروفیلی یا بنتونیتی برای آب بندی درزهای اجرائی استفاده می کنند . زیرا محل ثابت سازی واتراستاپ ها در بین آرماتورها می باشد و با گذشت چند سال از عمر سازه و بررسی شرایط آرماتورها و بتن مشاهده می کنیم آرماتورهای طولی و عرضی که در سمت آبگیر سازه قرار دارند به واسطه عبور آب از طریق درز سرد موجود بین مقاطع بتن ریزی شده و لوله های مویین ناشی از تبخیر آب بتن ، دچار ترک خوردگی می گردد . این نقصان عاملی جهت تشدید نفوذپذیری و کاهش شدید طول عمر سازه بتنی می باشد هیدروفیلی یا بنتونیتی علاوه بر سهولت و سرعت بسیار زیاد در نصب تمامی نواقص فوق الذکر را رفع می کنند .

در مواقعی که نیاز به استفاده از نوارهای آب بند واتراستاپ در مجاورت مستقیم آب آشامیدنی است بهتر است از واتراستاپ با جنس پلی اتیلن استفاده شود . تا از عدم آلوده شدن آب آشامیدنی توسط مواد منتشره از نوارهای واتراستاپ اطمینان حاصل شود .

یک واتراستاپ استاندارد باید بدون حباب ، ترک یا انقباض ،‌عدم زیری سطح ، بدون بریدگی ، دارای یکنواختی رنگ و ضخامت یکدست در راستای طولی باشد .